Gdy Jezus wszedł do Kafarnaum, zwrócił się do Niego setnik i prosił Go, mówiąc: «Panie, sługa mój leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi». Rzekł mu Jezus: «Przyjdę i uzdrowię go». Lecz setnik odpowiedział: «Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie. Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: „idź!” – a idzie; drugiemu: „Przyjdź!” – a przychodzi; a słudze: „zrób to!” – a robi». Gdy Jezus to usłyszał, zadziwił się i rzekł do tych, którzy szli za Nim: «Zaprawdę, powiadam wam: U nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary. Lecz powiadam wam: Wielu przyjdzie ze Wschodu i z Zachodu i zasiądą do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim».
+++
Jesteśmy dziś z Jezusem w Kafarnaum. W Jego czasach była to nieduża, kilkutysięczna wioska położona nad Jeziorem Galilejskim. Tam mieszkał Piotr. Nieopodal tej miejscowości przechodził szlak kupiecki. Tam też znajdował się urząd celny i dowództwo rzymskiej armii. I o tym właśnie słyszymy w tej Ewangelii. Do Jezusa przychodzi dowódca żołnierzy - setnik - pod którego władzą było 100. żołnierzy. Przychodzi do Jezusa jako poganin, najeźdźca Izraela, żołnierz rzymski, nie-Żyd i prosi Pana by uzdrowił jego sługę. Ten, który ma władzę nad armią ludzi od swoich przełożonych, który wydaje słowne polecenia i rozkazy swoim podwładnym, przychodzi do Jezusa, który też ma władzę, ale tę Boską i też tylko jednym słowem może sprawić, że chory człowiek odzyska siły. Setnik jest przekonany, że Jezus nie odeśle go z kwitkiem, lecz mu pomoże. Jezus zdziwił się taką postawą dowódcy - to sformułowanie w Ewangelii według św. Mateusza pada tylko raz, właśnie w tym miejscu. Jezus zadziwił się postawą poprzez którą setnik pokazuje nie tylko swoją wiarę w Jezusa, ale także wielką do Niego pokorę. Setnik miał to coś! W tym kontekście chciałbym zostawi Cię tylko z jednym pytaniem: Czym, w Twoim życiu mógłby zdziwić/zadziwić się Jezus?
+++
"To, w co wierzymy jest ważne, ale jeszcze ważniejsze jest Komu wierzymy".
~Benedykt XVI, 28 V 2006r.