Gdy Jezus wszedł do Kafarnaum, zwrócił się do Niego setnik i prosił Go, mówiąc: «Panie, sługa mój leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi». Rzekł mu Jezus: «Przyjdę i uzdrowię go». Lecz setnik odpowiedział: «Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie. Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: „idź!” – a idzie; drugiemu: „Przyjdź!” – a przychodzi; a słudze: „zrób to!” – a robi». Gdy Jezus to usłyszał, zadziwił się i rzekł do tych, którzy szli za Nim: «Zaprawdę, powiadam wam: U nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary. Lecz powiadam wam: Wielu przyjdzie ze Wschodu i z Zachodu i zasiądą do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim».
>P<
Mamy pierwsze dni adwentu. Jest to czas naszego wyczekiwania, rozglądania się za przychodzącym do naszego życia Bogiem, dostrzeganiem Jego obecności w nas. Na początku tego czasu, otrzymujemy zatem mocne Słowo. Widzimy tęsknotę - Boga za człowiekiem i człowieka za Bogiem. Jeden wychodzi ku drugiemu. Dochodzi do spotkania. Trzeba powiedzieć, że jest to spotkanie pełne wiary. Jezus widzi tę postawę w życiu Setnika, a ten ufając Jezusowi prosi o uzdrowienie swojego sługi, wierzy, że Jezus jest w stanie go uzdrowić. Żołnierz ma niesamowity wgląd w siebie i świadomość tego kim jest, jaki zawód wykonuje. Sam podlega swoim zwierzchnikom, ma pod sobą oddział ludzi, wydaje rozkazy. Setnik odnosi swoje zawodowe obowiązki do posługi Jezusa. Skoro on, jako żołnierz wydaje rozkazy i ludzie są mu posłuszni i wypełniają je, to ma w sobie przekonanie, że Jezus może zrobić to samo, względem choroby swojego podwładnego. Setnik widzi w Jezusie kogoś więcej niż człowieka. Jest przekonany, że może go uleczyć. Co więcej, w swojej postawie jest niesamowicie pokorny: "Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie" (Mt 8, 8).
Za taką postawę został pochwalony przez Jezusa: "U nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary" (Mt 8, 10). To spotkanie jest prawdziwym adwentem. To spotkanie podpowiada nam, jak ten czas wykorzystać.
fot. pixabay
