Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców naszych przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna. Jego to ustanowił dziedzicem wszystkich rzeczy, przez Niego też stworzył wszechświat. Ten Syn, który jest odblaskiem Jego chwały i odbiciem Jego istoty, podtrzymuje wszystko słowem swej potęgi, a dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy Majestatu na wysokościach. On o tyle stał się większy od aniołów, o ile odziedziczył dostojniejsze od nich imię. Do którego bowiem z aniołów powiedział Bóg kiedykolwiek: «Ty jesteś moim Synem, Ja Cię dziś zrodziłem»? I znowu: «Ja będę Mu Ojcem, a on będzie Mi Synem»? A skoro ponownie wprowadzi Pierworodnego na świat, powie: «Niech Mu oddają pokłon wszyscy aniołowie Boży».
>P<
W Liturgii Słowa otrzymujemy dziś w pierwszym czytaniu List do Hebrajczyków i piękne w nim słowa. Są to pierwsze zdania tego listu, swoisty wstęp, prolog. Pan Bóg szuka sposobu na to, by skontaktować się z człowiekiem. Jednym z najlepszych jest Jego Słowo, które do nas kieruje. Na przestrzeni wieków posługiwał się różnymi osobami, by wyrazić swoją wolę. Byli to prorocy, sędziowie, królowie. To oni, pod natchnieniem Ducha Świętego, przekazywali słowa Boga. Najpełniejsze przesłanie otrzymujemy jednak dzięki Jezusowi Chrystusowi Synowi Bożemu. To Jego słowa i czyny potwierdzają prawdę o tym, kim i jaki jest Bóg Ojciec. To Boże Słowo podtrzymuje wszystko w istnieniu. To dzięki Niemu my także możemy żyć. Jego Słowa dają nam cięgle nową nadzieję. Dzisiaj po raz kolejny przypominają nam o tym, że jesteśmy umiłowanymi dziećmi Bożymi. List ten zachęca wszystkich chrześcijan do tego, by powierzyć swoje życie Bogu, by Mu zaufać. Jest to swoista prośba o to, by oprzeć całe swoje życie na wierze w Syna Bożego Jezusa. Dlaczego? Ponieważ w Osobie Jezusa Chrystusa, Bóg powiedział wszystko, co chciał nam o sobie powiedzieć. Nic nowego nie będzie już powiedziane i dodane. W Jezusie otrzymaliśmy pełnię prawdy o Bogu i Jego dobroci do nas. Jezus jest odblaskiem Boga samego i niewidzialnego (por. Kol 1, 15). Św. Jan od Krzyża w swoim dziele pt.: "Droga na Górę Karmel" (2,22,4), tak komentuje ten fragment Listu do Hebrajczyków: "Daje tu apostoł do zrozumienia, że Bóg jakby już zamilknął i nie ma już nic więcej do powiedzenia. To bowiem, o czym częściowo mówił dawniej przez proroków, wypowiedział już całkowicie, dając nam Wszystko, to jest swego Syna". Bóg dał nam Wszystko, co jest potrzebne do tego, by uwierzyć. Dał nam swojego Syna. Zaufajmy Mu i dajmy się poprowadzić Jego Słowu.
fot. pixabay