Przejdź do głównej zawartości

Sytuacje, które nazywamy "burzami" [Mk 4, 35-41]

Owego dnia, gdy zapadł wieczór, Jezus rzekł do swoich uczniów: «Przeprawmy się na drugą stronę». Zostawili więc tłum, a Jego zabrali, tak jak był w łodzi. Także inne łodzie płynęły z Nim. A nagle zerwał się gwałtowny wicher. Fale biły w łódź, tak że łódź już się napełniała wodą. On zaś spał w tyle łodzi na wezgłowiu. Zbudzili Go i powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, nic Cię to nie obchodzi, że giniemy?» On, powstawszy, zgromił wicher i rzekł do jeziora: «Milcz, ucisz się!» Wicher się uspokoił i nastała głęboka cisza. Wtedy rzekł do nich: «Czemu tak bojaźliwi jesteście? Jakże brak wam wiary!» Oni zlękli się bardzo i mówili między sobą: «Kim On jest właściwie, że nawet wicher i jezioro są Mu posłuszne?»

>P<

Oczywiście uciszenie burzy na Jeziorze Galilejskim było wydarzeniem historycznym, które dokonało się w życiu Jezusa i apostołów. Ukształtowanie tego akwentu sprzyjało występowaniu silnych i gwałtownych nawałnic. Jezioro to, otoczone jest z jednej i drugiej strony wzgórzami, jednak z południa i północy jest ono odsłonięte, stąd występujące na nim takie warunki atmosferyczne. 

Zdarzenie to możemy również interpretować w sposób metaforyczny, przenośny. Czy w naszym życiu nie występują różne sytuacje, które nazywamy "burzami"? Jakże często są to: nieporozumienia, konflikty, pokusy, napięcia, sytuacje nieprzewidziane, nagłe. Zaburzają nasz święty spokój. Wybijają nas z rytmu. Wyprowadzają nas z cierpliwości. Bolą. Sytuacje te sprawiają, że nasze życie jest w stanie zmienić się nagle i drastycznie. Można się im poddawać. Dać się wciągnąć w ich nawałnice. Ale można też zachować się jak apostołowie - wołać w chwilach próby do Pana: "Nauczycielu, nic Cię to nie obchodzi, że giniemy?". W chwilach tragedii, apostołowie niczego nie tracą. Zwracają się o pomoc do Jezusa. Chwytają się swojej wiary i ufności w to, że On może zainterweniować i zmienić ten stan rzeczy. Na krzyk i niepokój uczniów Jezus zadaje im pytanie: "Czemu tak bojaźliwi jesteście? Jakże brak wam wiary!". Pytaniem tym wskazuje na początek ich obaw. Zwraca uwagę na źródło niepokoju, strapień, trudności. Tak jakby chciał zapytać: Co jest powodem Twojego strachu i lęku? Nie możemy zapominać, że On jest i chce być obecny w łodzi naszego życia. Także wtedy kiedy targają nią burze i sztormy. Także w tym, jest On obecny. Rozkazuje sztormowi: "Milcz, ucisz się!". Zapamiętaj to zdanie. Zapamiętaj moment obecności Jezusa w tym niełatwych doświadczeniu. Niech w chwilach próby i trudów dodaje Ci odwagi i przypomina o swojej obecności. Niech motywują Cię słowa św. Ambrożego, który przypomina: „Trzymaj więc mocno ster wiary, abyś się nie poddał potężnym falom nawałnic tego świata. Wielkie to i rozległe morze, ale się go nie lękaj, albowiem sam Pan „krąg ziemi na morzach osadził i utwierdził ponad rzekami". Odwagi! 

————————————

fot. pixabay

Jeśli podoba Ci się to, co tutaj znajdujesz możesz zaprosić twórcę na wirtualną kawę :) Wystarczy kliknąć w link: buycoffee.to/mocwslabosci



Popularne posty z tego bloga

Królowa Polski [J 19, 25-27]

Obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie. >P<      Data 3 maja, wpisała się bardzo mocno zarówno do kalendarza cywilnego jak i kościelnego (liturgicznego). Z jednej strony kolejne rocznica ustanowienia konstytucji z 3 maja 1791 roku, a drugiej uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski. Dwa ważne wydarzenia związane z naszą Ojczyzną. Do dzisiejszego trzeciomajowego święta, często odnoszę wydarzenia z dzieciństwa, szczególnie wakacje spędzane u dziadków. Pamiętam takie dwa szczególne momenty. Pierwszy związany z wizerunkiem Maryi, kiedy w starej książeczce do nabożeństwa mojej śp. Babci znalazłem wygięty, podniszczony obrazek, który ukazywał samą twarz Matki Boskiej Częstochowskiej. Pamięt

Życzenia wielkanocne 2024

Wszystkim zaglądającym tutaj, pragnę życzyć błogosławionych świąt Wielkiej Nocy. Niech Chrystusa Zmartwychwstały przebija się przez nasze skamieniałe, często zamknięte na miłość i pokój serca. Niech wydobywa nas z naszych słabości i lęków. Niech obdarza pokojem, który przynosi!  Niech żyje w nas i poprzez nas! Radosnego Alleluja! Ku refleksji i modlitwie zostawiam piękną modlitwę napisaną przez papieża Benedykta XVI: "Panie Jezu Chryste, w ciemności śmierci stałeś się światłem, w otchłani najgłębszej samotności zamieszkała teraz na zawsze kojąca moc Twojej miłości, w Twoim ukryciu możemy śpiewać Alleluja ocalonych. Daj nam pokorną prostotę wiary, która nie daje wprowadzić cię w błąd, kiedy Ty wołasz nas w godzinach ciemności i opuszczenia, kiedy wszystko staje się niepewne; w czasie, kiedy Twoja sprawa zdaje się przegrywać w śmiertelnej walce, daj nam wystarczająco dużo światła, żebyśmy Ciebie nie stracili; tyle światła, żebyśmy mogli stać się światłem dla innych, którzy go jeszc

Uformowani i posłani [Łk 9, 1-6]

Jezus zwołał Dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi złymi duchami oraz władzę leczenia chorób. I wysłał ich, aby głosili królestwo Boże i uzdrawiali chorych. Mówił do nich: «Nie bierzcie nic na drogę: ani laski, ani torby podróżnej, ani chleba, ani pieniędzy; nie miejcie też po dwie suknie. Gdy do jakiegoś domu wejdziecie, pozostańcie tam i stamtąd będziecie wychodzić. Jeśliby was gdzieś nie przyjęli, wychodząc z tego miasta, strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo przeciwko nim!» Wyszli więc i chodzili po wsiach, głosząc Ewangelię i uzdrawiając wszędzie. >P< Formacja w szkole Jezusa rozłożona jest na konkretne etapy. Na samym początku było powołanie. Nauczyciel wybrał tych, których sam chciał. Zaprasza ich po imieniu by dołączyli do Niego i wyruszyli w drogę. Uczniowie zostawiają wszystko: swoje łodzie, zajęcia, rodziny. Wyruszają w nieznane. Już wtedy musiało to być dla nich nie lada wyzwanie. Pójść za Nieznajomym. Zaryzykować. Wszystko postawić na jedną kartę. Zar