Przejdź do głównej zawartości

Umiłowany uczeń Pana - św. Jan [1 J 1, 1-4]

Umiłowani: To wam oznajmiamy, co było od początku, co usłyszeliśmy o Słowie życia, co ujrzeliśmy własnymi oczami, na co patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce – bo życie objawiło się: my je widzieliśmy, o nim zaświadczamy i oznajmiamy wam życie wieczne, które było w Ojcu, a nam zostało objawione – co ujrzeliśmy i usłyszeliśmy, oznajmiamy także wam, abyście i wy mieli współuczestnictwo z nami. A mieć z nami współuczestnictwo, znaczy: mieć je z Ojcem i z Jego Synem, Jezusem Chrystusem. Piszemy to w tym celu, aby nasza radość była pełna.

>P<

Nieustannie stają na drogach naszej wiary postaci od których możemy uczyć się, kochać i poznawać Jezusa. Jednym z takich świadków jest dzisiejszy patron - św. Jan Apostoł. Często nazywany był "umiłowanym uczniem Pana". Dlaczego? Wystarczy spojrzeć na jego życie. Towarzyszył Jezusowi w różnych, często najważniejszych wydarzeniach z życia. Przypomnijmy sobie kilka z nich:

- był obecny podczas uzdrowienia teściowej Szymona Piotra (Mk 1, 29),

- widział uzdrowienie córki Jaira (Mk 5, 37), 

- był obecny podczas przemienienia Jezusa na Górze Tabor (Mk 9, 2), 

- był z Jezusem w Ogrodzie Oliwnym obserwował Jego modlitwę przed męką i śmiercią (Mk 14, 33),

- wraz z Piotrem przygotowywał miejsce na Ostatnią Wieczerzę (Łk 22, 8),

- stał pod krzyżem, na którym umiera Jezus (J 19, 25),

- był świadkiem pustego grobu i obecności Zmartwychwstałego (J 20, 2; 21, 7).

Jak widzimy Jan ukochał swojego Mistrza. Poszedł za Nim i był obecny w Jego życiu, towarzyszył Mu nieustannie. Swoim postępowaniem zasłużył na tytuł "umiłowanego ucznia". Jak słyszeliśmy w Jego liście, daje czytelne i jasne świadectwo na temat Jezusa. Widział Jezusa, a teraz zaświadcza o Nim innym, tym którzy fizycznie Go nie poznali. Święty Augustyn komentuje to w następujący sposób: "Oni (tj. Apostołowie) widzieli w ciele obecnego Pana, słyszeli Jego słowa i głosili je nam. My też słyszeliśmy, lecz nie wiedzieliśmy (...) Oni widzieli, my nie widzieliśmy, a przecież uczestniczymy wraz z nimi; oto dlatego, że trzymamy się wspólnej wiary" (św. Augustyn, "Homilie na pierwszy List Św. Jana" 1, 3). Święty Jan staje się dla nas wzorem w jaki sposób i my możemy naśladować Pana: współuczestniczyć w życiu Jezusa, czyli trwać w zjednoczeniu z Nim oraz żyć radością, którą On sprawił swoim przyjściem na świat.

-----------

————————————

fot. pixabay

Jeśli podoba Ci się to, co tutaj znajdujesz możesz zaprosić twórcę na wirtualną kawę :) Wystarczy kliknąć w link: buycoffee.to/mocwslabosci Dziękuję za okazane wsparcie! :)  




Popularne posty z tego bloga

Królowa Polski [J 19, 25-27]

Obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie. >P<      Data 3 maja, wpisała się bardzo mocno zarówno do kalendarza cywilnego jak i kościelnego (liturgicznego). Z jednej strony kolejne rocznica ustanowienia konstytucji z 3 maja 1791 roku, a drugiej uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski. Dwa ważne wydarzenia związane z naszą Ojczyzną. Do dzisiejszego trzeciomajowego święta, często odnoszę wydarzenia z dzieciństwa, szczególnie wakacje spędzane u dziadków. Pamiętam takie dwa szczególne momenty. Pierwszy związany z wizerunkiem Maryi, kiedy w starej książeczce do nabożeństwa mojej śp. Babci znalazłem wygięty, podniszczony obrazek, który ukazywał samą twarz Matki Boskiej Częstochowskiej. Pamięt
Kliknij po więcej »

Życzenia wielkanocne 2024

Wszystkim zaglądającym tutaj, pragnę życzyć błogosławionych świąt Wielkiej Nocy. Niech Chrystusa Zmartwychwstały przebija się przez nasze skamieniałe, często zamknięte na miłość i pokój serca. Niech wydobywa nas z naszych słabości i lęków. Niech obdarza pokojem, który przynosi!  Niech żyje w nas i poprzez nas! Radosnego Alleluja! Ku refleksji i modlitwie zostawiam piękną modlitwę napisaną przez papieża Benedykta XVI: "Panie Jezu Chryste, w ciemności śmierci stałeś się światłem, w otchłani najgłębszej samotności zamieszkała teraz na zawsze kojąca moc Twojej miłości, w Twoim ukryciu możemy śpiewać Alleluja ocalonych. Daj nam pokorną prostotę wiary, która nie daje wprowadzić cię w błąd, kiedy Ty wołasz nas w godzinach ciemności i opuszczenia, kiedy wszystko staje się niepewne; w czasie, kiedy Twoja sprawa zdaje się przegrywać w śmiertelnej walce, daj nam wystarczająco dużo światła, żebyśmy Ciebie nie stracili; tyle światła, żebyśmy mogli stać się światłem dla innych, którzy go jeszc
Kliknij po więcej »

Uformowani i posłani [Łk 9, 1-6]

Jezus zwołał Dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi złymi duchami oraz władzę leczenia chorób. I wysłał ich, aby głosili królestwo Boże i uzdrawiali chorych. Mówił do nich: «Nie bierzcie nic na drogę: ani laski, ani torby podróżnej, ani chleba, ani pieniędzy; nie miejcie też po dwie suknie. Gdy do jakiegoś domu wejdziecie, pozostańcie tam i stamtąd będziecie wychodzić. Jeśliby was gdzieś nie przyjęli, wychodząc z tego miasta, strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo przeciwko nim!» Wyszli więc i chodzili po wsiach, głosząc Ewangelię i uzdrawiając wszędzie. >P< Formacja w szkole Jezusa rozłożona jest na konkretne etapy. Na samym początku było powołanie. Nauczyciel wybrał tych, których sam chciał. Zaprasza ich po imieniu by dołączyli do Niego i wyruszyli w drogę. Uczniowie zostawiają wszystko: swoje łodzie, zajęcia, rodziny. Wyruszają w nieznane. Już wtedy musiało to być dla nich nie lada wyzwanie. Pójść za Nieznajomym. Zaryzykować. Wszystko postawić na jedną kartę. Zar
Kliknij po więcej »