Baranek Paschalny [Mt 26, 14-25]

Jeden z Dwunastu, imieniem Judasz Iskariota, udał się do arcykapłanów i rzekł: «Co chcecie mi dać, a ja wam Go wydam?» A oni wyznaczyli mu trzydzieści srebrników. Odtąd szukał sposobności, żeby Go wydać. W pierwszy dzień Przaśników przystąpili do Jezusa uczniowie i zapytali Go: «Gdzie chcesz, żebyśmy Ci przygotowali spożywanie Paschy?». On odrzekł: «Idźcie do miasta, do znanego nam człowieka i powiedzcie mu: „Nauczyciel mówi: Czas mój jest bliski; u ciebie urządzam Paschę z moimi uczniami”». Uczniowie uczynili tak, jak im polecił Jezus, i przygotowali Paschę. Z nastaniem wieczoru zajął miejsce u stołu razem z dwunastu uczniami. A gdy jedli, rzekł: «Zaprawdę, powiadam wam: jeden z was Mnie wyda». Bardzo tym zasmuceni, zaczęli pytać jeden przez drugiego: «Chyba nie ja, Panie?». On zaś odpowiedział: «Ten, który ze Mną rękę zanurzył w misie, ten Mnie wyda. Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi, jak o Nim jest napisane, lecz biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy będzie wydany. Byłoby lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie narodził». Wtedy Judasz, który miał Go wydać, rzekł: «Czyżbym ja, Rabbi?» Odpowiedział mu: «Tak, ty».

>P<

Święto Paschy, to po dziś dzień, najważniejsze w roku żydowskie święto. Upamiętnia ono wyzwolenie Izraelitów z niewoli egipskiej. Już sam hebrajski termin: "pesach" (w języku aramejskim: "pasha") tłumaczy nam, o co w tym święcie chodziło. Termin ten oznacza to, co się w tym dniu ofiarowuje Bogu, a później spożywa podczas wieczornej wieczerzy. Tym darem jest baranek paschalny. W dzisiejszym tekście czytamy, że Jezus udał się do Jerozolimy, aby razem ze swoimi uczniami spożyć Paschę. Jednak jest w tym wydarzeniu coś więcej niż tylko samo spożycie wieczerzy. Jezus, dzięki temu co zrobił swoją śmiercią, wyzwolił nas w większym sensie, niż Bóg Izraelitów z niewoli. Spożywając ze swoimi uczniami wieczerzę paschalną, sam stał się dla nas Barankiem Paschalnym. Jak czytamy w 1 Liście do Koryntian: "Chrystus bowiem został złożony w ofierze jako nasza Pascha" (1 Kor 5, 7b). Jak widzimy ofiara Jego życia sprawiła, że zostaliśmy wyzwoleni z naszych grzechów i słabości. Jezus, dzięki swojej męce, śmierci i zmartwychwstaniu raz na zawsze pojednał i doprowadził nas do Boga. Wchodząc w tajemnice Triduum Paschalnego nieustannie o tym pamiętajmy. Bądźmy wdzięczni Jezusowi za Jego wielką ofiarę. 

————————————

fot. pixabay

Jeśli podoba Ci się to, co tutaj znajdujesz możesz zaprosić twórcę na wirtualną kawę :) Wystarczy kliknąć w link: buycoffee.to/mocwslabosci Dziękuję za okazane wsparcie! Zapraszam też na mojego TikToka z cytatami z Pisma Świętego :)